Laden...
Laden...
Erik van der Giessen is een van de medeoprichters van HTRIC en ingenieur en hoogleraar aan het Zernike Institute for Advanced Materials van de Faculty of Science and Engineering van de RUG. Als je hem vraagt hoe hij daar terecht is gekomen, zal het antwoord je misschien verbazen. Erik omschrijft zichzelf als een mislukte werktuigbouwkundige. Als fervent fietser bij wat voorheen de Technische Hogeschool Delft heette, ging hij Werktuigbouwkunde studeren. Tijdens zijn tweede jaar kwam hij er echter achter dat natuurkunde eigenlijk beter bij zijn interesses paste. Erik koos ervoor om zich te specialiseren in de traditionele natuurkunde en bleef tijdens zijn doctoraat op dit spoor. Gaandeweg is zijn onderzoek meer in de richting van de fysische materiaalkunde gegaan. Omdat hij zelf steeds meer onderzoek deed, werd hij op jonge leeftijd hoogleraar, waarna hij voor een sabbatical naar de Verenigde Staten werd gestuurd. Erik’s onderzoek zette de trend voort om zich meer op de natuurkunde te richten en na een tijdje kwam er een baan vrij bij de Rijksuniversiteit Groningen.
“Aan de slag gaan in het belang van een ander, dat is de ziel van HTRIC.”
Erik is een bijzondere combinatie van wetenschapper en ingenieur, wat niet alledaags is. Een onderzoeker werkt aan de essentie van een vraag, terwijl een ingenieur direct naar een oplossing werkt. Dit vuur dat brandt binnen ingenieurs karakteriseert Eriks identiteit als onderzoeker. Hij wordt vooral gemotiveerd door de problemen van anderen, en dat is precies hoe HTRIC de zaken wil laten ontwikkelen. Deze gedrevenheid om een oplossing te vinden voor onder andere de mensen om hem heen, wordt gecombineerd met zijn deskundige capaciteiten voor wetenschappelijk denken en het ontwikkelen van oplossingen.
Het is geen toeval dat we de mensen om hem heen expliciet noemen. Daarnaast wordt Eriks onderzoek gedreven door een persoonlijke motivatie om oplossingen te vinden voor mensen die hij kent met ziekten die we (nog) niet effectief kunnen behandelen. Een heel frustrerend gegeven, legt Erik uit. Hoe kan het dat we kerncentrales kunnen bouwen en raketten de ruimte in kunnen lanceren, maar de ziekten die elke dag om ons heen levens eisen en die mensen in hun leven enorm beperken, niet kunnen genezen? Het is een prangende vraag, maar wel belangrijk om te blijven stellen. Hoe kan het toch, vraagt Erik zich af, dat we geld uitgeven aan deze projecten in plaats van geld uit te geven aan de ontwikkeling van oplossingen voor zeer reële en zeer actuele problemen? Hij roept mensen op om geen onderzoek te doen ter wille van hun eigen ego, maar voor de mensen die momenteel ernstige problemen ervaren. Hiermee raakt hij de kern van de waarden die HTRIC belichaamt. Aan de slag gaan in het belang van een ander, dat is volgens Erik de ziel van HTRIC.
“Hoe kan het dat we kerncentrales kunnen bouwen en raketten de ruimte in kunnen lanceren, maar de ziekten die elke dag om ons heen levens eisen en die mensen in hun leven enorm beperken, niet kunnen genezen?”
Aan de slag gaan voor de ander, dat moet voor jonge academici nog mogelijk worden gemaakt. Jonge onderzoekers worden op veel te veel dingen beoordeeld. Hoeveel publicaties heeft u? Heeft u prijzen of onderscheidingen ontvangen? Deze vragen dwingen jonge onderzoekers om in hun comfortzone te blijven om de gewenste resultaten te bereiken. Bij HTRIC is deze comfortzone precies de plek die we moeten vermijden. Volgens Erik is het van groot belang om jonge academici zowel financieel als professioneel te ondersteunen, om te voorkomen dat ze in een zwart gat vallen als ze zich buiten hun comfortzone begeven en met een frisse blik naar oplossingen zoeken. Verandering is voor ons allemaal moeilijk, maar sommigen van ons moeten voorop durven lopen. En die mensen hebben onze steun nodig.
Erik’s droom voor HTRIC over vijf jaar? Een academische speeltuin waarin het voor iedereen mogelijk is om voor de ander aan de slag te gaan. Een plek waar mensen anderen graag succes gunnen, en een plek die voor iedereen toegankelijk is. Mocht dit werkelijkheid worden, dan kan de gezamenlijke creativiteit van de verschillende professionals optimaal worden benut, om tot betere behandelmethoden en medicijnen te komen. Volgens Erik is het bestaan van een plek als deze een voorwaarde voor het succes van HTRIC. In het verleden zijn er veel mensen geweest met ideeën die vergelijkbaar waren met HTRIC. Maar nu hebben we de kans om die ideeën tot leven te brengen. En dat is iets waar we allemaal voor moeten werken.
Erik van der Giessen is hoogleraar Materiaalkunde, Natuurkunde en Mechanica aan de Rijksuniversiteit Groningen en medeoprichter van HTRIC. Zijn andere functies: