Laden...
Laden...
Welke soorten technologie vind je in de operatiekamer van de toekomst? Hoogleraar Esther Consten heeft even tijd nodig om na te denken over het meest concrete voorbeeld. Navigatietechnologie is er een die veel mogelijkheden biedt. We gebruiken allemaal Google Maps, of welk navigatiesysteem dan ook in onze auto’s is ingebouwd. Dezelfde techniek moet meer ingepast worden in het hele proces rondom de operatiekamers, vindt Esther.
Denk niet alleen aan zelfrijdende ziekenhuisbedden die een patiënt naar de OK kunnen vervoeren. De meerwaarde van navigatietechnologie schuilt vooral in de combinatie met big data: de statische beelden van MRI- en CAT-scans zouden met behulp van augmented reality kunnen worden aangepast om tijdens de operatie realtime mee te bewegen. Momenteel zijn, zodra een chirurg tijdens een operatie weefsel draait of verwijdert, de beelden die zijn gemaakt terwijl de patiënt stil op zijn rug lag, niet langer nauwkeurig. Als je voldoende beelden hebt, kun je gebruik maken van beeldfusie: door deze beelden heel precies te combineren kan een chirurg gedetailleerder naar de randen van een tumor navigeren.
“Als je investeerders en de industrie kunt verleiden voor een project als HTRIC, kun je echt iets moois bouwen.”
Ze is al een spil, dus wat kan HTRIC nog voor haar toevoegen? Als je investeerders en de industrie voor zo’n project kunt verleiden, kun je echt iets moois bouwen, zegt ze. De technieken zijn al beschikbaar, dus in theorie zou je in slechts vijf jaar een operatie in zo’n andere, futuristische omgeving kunnen uitvoeren. Maar uiteraard fungeert de financiële realiteit altijd als een doorbraak. Een grote joint venture van samenwerkende experts zal meer bereiken in de benadering van de industrie en de politiek. Het gaat hier niet alleen om het verkrijgen van kennis en innovatie, maar ook om het betrekken van mensen die politici en investeerders aan tafel weten te krijgen. Misschien niet per se vanaf de aftrap van HTRIC, maar zeker in een vroeg stadium.
Om HTRIC vooruit te helpen, moeten de geassocieerde partijen het een realistisch kader bieden. Een soort roadmap die alle multidisciplinaire kennis moet uitstralen die Groningen heeft, en de mogelijkheden die het biedt. De hoogwaardige technische universiteit die we in de stad hebben, de samenwerking tussen het UMCG en onderzoekers, ook die van de UTwente: het is iets om trots op te zijn. Wees moedig, maak het bekend, verspreid de boodschap en laat zien wat je doet, benadrukt ze.
Nieuwsgierigheid gebruiken om aan oplossingen te werken en impact te creëren. Zo praktisch moet je de zaak aanpakken, als het aan Esther Consten ligt. Blijf niet hangen bij het schilderen van vergezochte futuristische beelden, maar werk heel concreet aan de operatiekamer van de toekomst. Daartoe behoort ook de beeldvorming in de preoperatieve fase en het gehele traject van de nazorg. Als ze één specifiek vraagstuk wil noemen: zal het mogelijk zijn om robottechnologie zo gedetailleerd te ontwikkelen dat deze de chirurg tijdens de operatie kan waarschuwen? Tot nu toe heeft deze technologie slechts een ondersteunende en geen corrigerende rol gespeeld. Zal het mogelijk zijn om goede tactiele feedback te ontwikkelen? Hoe geweldig zou het zijn als Esther dankzij de samenwerking binnen HTRIC kan werken aan het verwezenlijken van haar droom van een perioperatief beslissingsplatform.
“Een grote joint venture van deskundigen die de industrie en de politiek samen benadert, zal succesvoller zijn.”
Navigatietechnologie, augmented reality, beeldfusie: het zijn heel veel technieken die in één platform samengebracht moeten worden. Dat is heel complex, maar het kan wel, is de overtuiging van Esther. Als ze ergens naar uitkijkt, is het wel de voortgaande samenwerking met ingenieurs op het gebied van de technische geneeskunde. “Zij hebben een heel andere manier van denken dan de medische staf. De helft van wat deze ingenieurs zeggen is onbegrijpelijk voor het medisch personeel en omgekeerd. Het zou mooi zijn om ondanks deze verschillen de verbinding te vinden en samen te werken aan een mooi product. HTRIC kan hier de drijvende kracht achter zijn.”
Prof.dr. Esther Consten is hoogleraar Robot- en Computerondersteunde Chirurgie. Haar vakgebieden zijn onder meer:
Daarnaast is zij voorzitter van de landelijke Werkgroep Coloproctologie (WCP), co-redacteur van het Journal of Robotic Surgery en betrokken bij het Kolff Instituut.