Captions
Laden...
WAREHOUSE
HTRIC voegt een laag toe aan wetenschappelijke samenwerkingen
Een patiënt die een kunstledemaat nodig heeft, moet leren hoe hij deze moet gebruiken en zich eraan moet aanpassen. Omgaan met een extern deel van het lichaam is niet gemakkelijk en intuïtief, en vereist een lang proces van oefenen en aanpassen voor de geamputeerde, legt Raffaella Carloni uit. Hoe mooi zou het zijn als een geavanceerd kunstlid een echt geïntegreerd onderdeel van het lichaam wordt, dat van de gebruiker leert functioneren met behulp van kunstmatige intelligentie? Het klinkt als iets uit de toekomst, maar volgens Raffaella zou het eerder werkelijkheid kunnen worden dan verwacht.
“De operatiekamer van de toekomst, daar gebeurt de magie.”
Sterke verbindingen in een interdisciplinair team
De liefde voor Groningen bleek wederzijds toen Jacquelien Scherpen en Erik Boddeke aan Raffaella vroegen of zij een van de boegbeelden van HTRIC wilde zijn. Ze vindt het vanzelfsprekend om in een interdisciplinaire omgeving te werken. Raffaella legt uit dat HTRIC hier een laag aan toevoegt. HTRIC is een plek waar wetenschappers, onderzoekers, businessontwikkelaars en bedrijven elkaar ontmoeten om innovatieve technologische oplossingen voor klinische problemen te vinden en deze naar de klinische praktijk te brengen. Technisch gesproken kunnen wetenschappers streven naar het ontwerpen van een prothese die intuïtief kan worden gebruikt, maar als het om het gebruik ervan gaat, moeten ingenieurs, klinische partners en patiënten nauw samenwerken. Daarom is het UMCG hard nodig voor samenwerking.
HTRIC kan een geweldige ondersteuning bieden bij het snel naar klinische onderzoeken brengen van laboratoriumprototypes en bij het creëren van de juiste verbindingen met businessontwikkelaars en bedrijven om deze prototypen om te zetten in producten. Raffaella denkt dat de thema’s binnen HTRIC het voor veel onderzoeksgroepen gemakkelijk zullen maken om zich aan te sluiten . Terwijl we openstaan voor het creëren van de juiste verbindingen in een interdisciplinaire omgeving, is focus van cruciaal belang.
“Laten we niet bang zijn om ons verder aan te passen.”
Impact voor de eindgebruiker: en dat is de patiënt
Tijdens haar eigen onderzoek ontwerpt Raffaella Carloni kunstmatige ledematen die intuïtief bediend, gevoeld en vertrouwd moeten worden als de gezonde en betrouwbare tegenhanger: “De nieuwe generatie bio-geïnspireerde kunstmatige ledematen moet van de gebruiker leren en volledig geïntegreerd in het menselijk lichaam door middel van bio-compatibele implantaten en sensoren.” “Ons onderzoek is patiëntgedreven, we werken voor hen, dus je moet ze altijd in gedachten houden. Je staat altijd in dienst van de mensen daarbinnen mijn vakgebied. Het risico van de wetenschap is dat je de eindgebruiker soms vergeet. Maar als je impact wilt creëren, dan heb je het over de impact voor de eindgebruiker, en dat is de patiënt.
“Raffaella vindt HTRIC een prachtig initiatief en maakt er graag deel van uit. Op de vraag of ze echter een aanbeveling heeft, antwoordt ze: “We hebben drie onderzoeksthema’s gedefinieerd en daar gaan we van uit. We moeten echter niet bang zijn om ons aan te blijven passen aan de maatschappelijke behoeften en onze plannen te herzien als dat nodig is.”
Contact
Raffaella Carloni is universitair hoofddocent aan het Bernoulli Instituut voor Wiskunde, Computerwetenschappen en Kunstmatige Intelligentie, Faculty of Science and Engineering, Rijksuniversiteit Groningen, waar zij leiding geeft aan het Robotics Laboratory. Haar onderzoeksinteresses omvatten ontwerp, modellering en controle van conforme robotsystemen, nieuwe (zachte) actuatoren en prothetische apparaten.