Nawal Aledlbi
4D lokale medicijndistributie met behulp van geavanceerde optische (licht-blad) microscopie
Na een bachelor in Toegepaste Scheikunde, heb ik een masteropleiding in Analytische Scheikunde gevolgd. Om mijn horizon te verbreden, deed ik mee aan het nanowetenschappen topmaster programma aan de universiteit van Groningen. Ik kijk ernaar uit om tijdens mijn PhD project een 4D optische analyse te ontwikkelen om meer inzicht te krijgen in gerichte medicijndistributie, dat zou kunnen leiden tot efficiënte gepersonaliseerde medicijnen voor PDS patiënten met het gebruik van licht-blad microscopie.
Onthulling van weefselmorfologie: Mijn reis van scheikunde naar histologie
In het tweede deel van mijn blogserie wil ik graag de uitdagingen van mijn dagelijkse routine verkennen. Het balanceren van werk tussen twee verschillende groepen op verschillende locaties (Zernike en UMCG) vereist voortdurende transities. Soms pendel ik wel vier keer per dag tussen deze groepen; een uitstekende training, maar niet ideaal tijdens de aanhoudende regenbuien in Groningen.
Aan de andere kant is de overstap naar een compleet ander vakgebied een achtbaan van uitdagingen en ontdekkingen geweest. Elke dag biedt nieuwe kansen om te leren, en ik zou het niet anders willen.
Voorafgaand aan deze reis is hier een kijkje in mijn achtergrond: ik heb een BC in scheikunde en een MC in nanowetenschappen. Maar histologie? Nou, het stond niet eens op mijn radar totdat dit PhD-avontuur begon.
Dus waarom deze plotselinge verschuiving? In mijn vorige blog heb ik je laten kennismaken met de prachtige wereld van weefselzuivering, waar scheikunde en natuurkunde hun magie gebruiken om weefsels transparant te maken. Toen ik deze baanbrekende wetenschap echter aan pathologen en artsen presenteerde, kwamen hun vragen sneller dan ik met mijn ogen kon knipperen – vragen die ik gezien mijn achtergrond niet kon beantwoorden.
Om deze kenniskloof te overbruggen, begon ik aan een zoektocht om de weefselmorfologie te begrijpen. Ik moest pathologen bewijzen dat deze innovatieve technologie de weefselstructuur niet zou beschadigen. Zo begon ik mijn reis in de histologie, waarbij ik leerde hoe ik geparaffineerde blokken uit weefsels kon maken voordat en nadat ze transparant werden. De traditionele H&E-kleuringstechniek was weliswaar waardevol, maar kon niet alle antwoorden bieden. Daarom heb ik mij verdiept in verschillende immunohistochemische kleuringsmethoden om veranderingen in verschillende eiwitten te onderzoeken.
Als scheikundige in hart en nieren kon ik niet anders dan herinneringen ophalen aan mijn dagen in het scheikundig laboratorium, waar ik moleculen maakte en nieuwe uitdagingen aanging. In de wereld van de pathologie bieden protocollen vaak een duidelijk te volgen pad. Maar hier is de wending: ik heb enorme vreugde ontdekt in deze nieuwe onderneming wanneer ik eindelijk resultaten behaal en aan de reis begin om ze te begrijpen en te analyseren.
Blijf ons volgen voor meer inzichten in mijn PhD-avontuur. Als je meer wilt weten over mijn project, neem dan gerust contact met mij op!
Weefselverwijderingstechnologie kan zijn als koorddansen
Als promovendus die de distributie van geneesmiddelen onder patiënten met inflammatoire darmziekten (IBD) bestudeert, had ik nooit gedacht dat het voor mijn werk zou zijn om dingen te laten verdwijnen. Dit is echter precies wat ik de laatste tijd heb gedaan, waarbij ik de magie van weefselzuiveringstechnologie gebruik om de hele biopsie te laten verdwijnen, zodat we kunnen zien wat er binnenin gebeurt.
Het opruimen van weefsel omvat het gebruik van een unieke oplossing, zoals (dwz benzylalcohol/benzylbenzoaat), om weefsels transparanter te maken, zodat we ze gemakkelijker in beeld kunnen brengen door de lichtverstrooiende gebeurtenissen te elimineren die plaatsvinden vanwege de ondoorzichtigheid van ons weefsel, waardoor de beelddiepte. Natuurlijk zijn er, zoals bij elke goede goocheltruc, enkele uitdagingen aan verbonden, zoals het opruimen van weefsel is tijdrovend en kan een beetje vervelend zijn.
Daarnaast zijn er ook enkele technische uitdagingen, zoals ervoor zorgen dat de weefselstructuur en de fluorescerende kleurstoffen die worden gebruikt om de medicijnen te labelen, niet worden beïnvloed door het zuiveringsproces.
Het is net zoiets als koorddansen: we moeten oppassen dat we het delicate evenwicht van de weefsels niet verstoren. Maar ondanks deze uitdagingen heb ik met veel plezier gewerkt aan de technologie voor het opruimen van weefsels. Het is alsof ik een goochelaar ben, maar in plaats van konijnen uit de hoed te trekken, laat ik biopsieën verdwijnen.
En het beste is: dit werk zou daadwerkelijk de behandeling van IBD-patiënten kunnen helpen verbeteren.
Door gebruik te maken van weefselzuiveringstechnologie kunnen we een beter begrip ontwikkelen van hoe geneesmiddelen in het maag-darmkanaal worden gedistribueerd. Dit kan op zijn beurt leiden tot gepersonaliseerde behandelplannen die zijn afgestemd op de unieke behoeften van elke patiënt. Het is spannend om deel uit te maken van een project dat zo’n positieve impact kan hebben op de levens van mensen.
Dat was dus een behoorlijk uitdagende en opwindende rit, van het werken met de dikke darm van varkens tot het ontwikkelen van technologie voor gepersonaliseerde behandeling.
Als je meer wilt weten over mijn avonturen op het gebied van weefselzuivering, neem dan gerust contact met mij op – ik praat altijd graag over de magie van de wetenschap!